قوطی باز کن
وقتی دانشجویی برای مشاوره می‌آمد، صحبتم که تمام می‌شد خیلی جدی سفارش می‌کردم به اداره‌ی مشاوره‌ی امور دانشجویی مراجعه کند و از خدمات مشاوره بهره بگیرد.
یکی از جوابهایی که می‌دادند این بود که ای بابا مشاورا خیلی‌هاشون خودشونم مشکل دارن اگه طبیب بودن خودشونو درمان می‌کردن. یا ای بابا این روش‌ها که جواب نمی‌ده.
یا به یکی از بیماران بخش داشتیم کنترل خشم را آموزش می‌دادیم گفت: «من همه‌ی اینها رو بلدم و می‌دونم فایده نداره.»
حالا با خواندن کتاب مزایای تاب‌آوری جواب خوبی در آستین برای این دوستان و خودم دارم:
«نقاط قوت تاب‌آوری، از کوشش‌های خودانگیز و خود مدیریتی شما در توسعه‌ی مهارت‌های تاب‌آوری سرچشمه می‌گیرد. برخی افراد اشتباهاً فکر می‌کنند قدرت در روش‌های سفارش شده نهفته است و با مطالعه‌ی بیشتر تکنیک‌های تاب‌آوری می‌توانند تاب‌آور شوند.
آنان با طی کردن گام‌های مجزا، فکر می‌کنند تکنیک همه چیز را بهبود خواهد بخشید، اما وقتی کار خوب پیش نمی‌رود، اقدام به سرزنش کردن تکنیک می‌کنند و می‌گویند درست کار نمی‌کند. این امر مانند این است که قوطی بازکن را بر روی قوطی کنسرو بچرخانیم و بعد سربازکن را در عدم بازکردن قوطی سرزنش کنیم.
خواندن مهارت‌های تاب‌آوری مانند درب بازکنی که خودش به تنهایی نمی‌تواند قوطی را باز کند، نمی‌تواند فرد را تاب‌آور کند. تاب‌آوری از تصمیم درباره‌ی یادگیری مهارت‌های بازگشت از موانع و سعی در به نتیجه مطلوب رساندن آنان حاصل می‌شود. نیت شما در جهت توسعه‌ی رویکردهای تاب‌آوری تعیین کننده شکست یا موفقیت‌تان خواهد بود.
به یاد داشته باشیم اگر از قوطی بازکن به طور صحیح استفاده نکنیم، آن درب هیچ قوطی‌ای را باز نخواهد کرد.»
منبع: کتاب مزایای تاب‌آوری آل سیبرت
مطلب مرتبط:
بدون دیدگاه