نکتهی هشتادم: وسیعتر نگاه کن و به چند قدم جلوتر بیندیش
تا این نکته، رابرت گرین چندین بار از فردیک استیون روچ مربی بوکس آمریکایی و بوکسور حرفهای سابق نام برده و استراتژیهایش را توضیح داده است.
- روچ از استراتژی تطبیق و آزاد کردن، برای رهایی خود از اسارت گذشته استفاده کرد تا ندای درونی خود را کشف کند. حتی این استراتژی به درد کنترل بیماری پارکینسونش هم خورده بود.
- روچ با حفظ شغل به خور و نمیر بازاریابی تلفنی اکثر اوقاتش را صرف یادگیری و تمرین بوکسر کرد و نشان داد که ارزش یادگیری از پول برایش بیشتر است.
- استراتژی رابطهی دو سر سود را هم با مانی پاکیائو ایجاد کرد که در مسیر چیرگی بود.
در این بخش رابرت گرین از روش دو مرحلهای روچ در آموزش بوکسوری به شاگردانش میگوید. روچ در ابتدا بر اساس مشاهدهی عادات حریفان، یک استراتژی فراگیر (ذهنیت فراگیر) و سیال تدوین نمود و سپس از طریق ساعتها تمرین با دستکش ضربه گیر، کاری کرد تا این استراتژی با گوشت و پوست و استخوان شاگردانش پیوند بخورد و در آنان نهادینه شود. روش تمرینی او یک روش آماده سازی جامع و یکپارچه بود که مختصات یک مبارزهی واقعی را برای شاگردان شبیه سازی میکرد و آنها را عملاً درون رینگ محک میزد؛ و مسئلهی دیگر اینکه این کار بارها و بارها تکرار میشد. چنین طراحی از روچ سالها وقت برای تجربه اندوزی، برد وباخت و آزمون روشهای متعدد گرفت. اما وقتی این کار جواب داد فردی روز به روز بیشتر اوج گرفت و آمار بردهایش به طرز باورنکردنی رو به افزایش رفت.
ما برای گسترده کردن نگاهمان بهتر است آگاهانه تلاش کنیم و فرایند چیرگی را سرعت بیشتری ببخشیم.
- از خودمان بپرسیم مراد و نیت نهاییمان از کارهایی که الان مشغول انجامش هستیم چیست؟
- آیا مجموعهی این کارها در کنار هم ما را به اهداف بلندمدت مان میرساند یا خیر؟
- عادت کنیم در مواجهه با هر مشکل یا مسئلهای، آن را به الگو یا تصویری بزرگتر مرتبط کنیم.
- در حقیقت در دل یک مشکل، به دنبال پرسشهایی بزرگتر و اساسیتر باشیم.
- اگر کارمان تأثیر مطلوب و دلخواهمان را ندارد، باید تا حد ممکن از زوایای مختلف به آن نگاه کنیم و این کار را آن قدر ادامه بدهیم تا بلاخره ریشهی مشکل را بیابیم.
- اگر شغل رقابتی داریم حریفان و رقیبان را زیر نظر بگیریم و نقاط ضعف و کاستیهای آنان را عمیقاً بکاویم. طوری که انگار داریم کالبد شکافی میکنیم.
- «وسیعتر نگاه کن و به چند قدم جلوتر بیندیش» را به شعار همیشگی خودمان تبدیل کنیم.
از طریق این تمرین ذهنی، راهمان را به سمت چیرگی هموار میکنیم و در طول این مسیر به تدریج بیشتر و بیشتر خودمان را از رقابت جدا خواهیم کرد.
مطالب مرتبط:
بدون دیدگاه