نکته هفتادم: آیا مواد مخدر و دیوانگی روی دیگر سکه‌ی فعال کردن ذهن نوآفرین است؟
من تا همین امشب که روی دیگر سکه یا در واقع نتیجه گیریِ فصل پنجم “ذهن نوآفرین را فعال کنید: فعالسازی خلاقیت” را مطالعه کنم، فکر می کردم در توصیفات زیبای شعرِ مادر استاد شهریار توهمات ناشی از اعتیادش تاثیر داشته، یا نقاشیهای ونسان ونگوگ همه ناشی از جنونش بوده، اما با مطالعه ی این دو صفحه و اعتراف کولترین که ضعیفترین کارهایش مربوط به همان سالهای اعتیادش بوده، متوجه شدم که قضاوتم اشتباه بوده و قطعی نمیشود معتقد شد که «استفاده از داروها و مواد مخدر و منش و دیوانگی و لاابالیگری در لحظه منجر به فوران خلاقیتهای باورنکردنی می‌شود.»
بلکه خلق یک شاهکار هنری معنادار یا ارائۀ یک اثر ماندگار و بدیع در هر حوزه و زمینه‌ای، نیازمند انضباط شخصی Discipline، تسلط بر خود Self- control و پایداری عاطفی Emotional stability بسیار زیاد است. همچنین باید بر رشته و زمینه ی فعالیتمان تسلط عمیق داشته باشیم.
مارسل پروست که فصل ششم کتاب چیرگی با داستان او آغاز خواهد شد، نوشته است: «ویژگیهایی مثل تکبر و خودبینی ما، مدتها مشغول فعالیت بوده اند و در ما ریشهای محکم دوانده اند. وظیفه ی هنر این است که بلایی که آن ها سر ما آورده اند را بی اثر کرده و چشم ما را به روی واقعیت باز کند، تا آن موهبتی که حقیقتاً در درون داشته ایم را کشف کنیم.»
مطالب مرتبط:
بدون دیدگاه