نکته هفتادم: آیا مواد مخدر و دیوانگی روی دیگر سکه‌ی فعال کردن ذهن نوآفرین است؟

 

من تا همین امشب که روی دیگر سکه یا در واقع نتیجه گیریِ فصل پنجم “ذهن نوآفرین را فعال کنید: فعالسازی خلاقیت” را مطالعه کنم، فکر می کردم در توصیفات زیبای شعرِ مادر استاد شهریار توهمات ناشی از اعتیادش تاثیر داشته، یا نقاشی‎های ونسان ونگوگ همه ناشی از جنونش بوده، اما با مطالعه ی این دو صفحه و اعتراف کولترین که ضعیف‏ترین کارهایش مربوط به همان سالهای اعتیادش بوده، متوجه شدم که قضاوتم اشتباه بوده و قطعی نمی‎شود معتقد شد که «استفاده از داروها و مواد مخدر  و منش و دیوانگی و لاابالی‎گری در لحظه منجر به فوران خلاقیت‎های باورنکردنی می‌شود.»

بلکه خلق یک شاهکار هنری معنادار یا ارائۀ یک اثر ماندگار و بدیع در هر حوزه و زمینه‌ای، نیازمند انضباط شخصی Discipline، تسلط بر خود Self- control  و پایداری عاطفی Emotional stability بسیار زیاد است. همچنین باید بر رشته و زمینه‎‎ ی فعالیتمان تسلط عمیق داشته باشیم.

مارسل پروست که فصل ششم کتاب چیرگی با داستان او آغاز خواهد شد، نوشته است: «ویژگیهایی مثل تکبر و خودبینی ما، مدت‎ها مشغول فعالیت بوده اند و در ما ریشه‎ای محکم دوانده اند. وظیفه ی  هنر این است که بلایی که آن ها سر ما آورده اند را بی اثر کرده و چشم ما را به روی واقعیت باز کند، تا آن موهبتی که حقیقتاً در درون داشته ایم را کشف کنیم.»  

 

مطالب مرتبط:

پنجاه نکته‌ی اول از کتاب چیرگی

فرایند خلق یک اثر هنری خلاقیت یا کیمیاگری؟

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *