نکته شصت و نهم: فرایند خلق یک اثر هنری خلاقیت یا کیمیاگری؟
دانستیم که جثه‌ی کوچک و زنانه‌ی ترسیتا فرناندز Teresita Fernandez خالق اثر سراب آیینه‌ای با آثارش که اندازه‌ای بزرگ داشتند، یک پارادوکس چشمگیر ایجاد کرده بود. فرناندز با صحبت نکردن از روش کاری‌اش و فرایندی که طی کرده بود، فضایی رازآلود و مبهم و البته سوال برانگیز در اطراف خودش خلق کرده بود.
این فضای مبهم و رازآلود در این بخش نام کیمیاگری بر خود گرفته و در هر اثر فرناندز به نحوی خودش را نشان میدهد. او در فورانEruption کوشیده است با کم ترین فضای ممکن، حس قرار گرفتن در یک منظرهی وسیع را خلق کند. در اوج کیمیاگریاش یعنی آبهای انباشته با دیوارهای سفید و کشیدهی تالار مرکزی که با هزاران قطعه طلق شیشهای پوشانده سعی کرده حس غوطه ورشدن زیر آب و درون یک استخر بزرگ آبی رنگ را در بازدیدکنندگان موزه ایجاد کند.
از نظر فرناندز که مسحور ایدهی کیمیاگری بود، هنر کیمیاگری از بسیاری جهات تداعی کنندهی فرایند خلق یک اثر هنری و خلاقانه است.
فکری در ذهن هنرمند جنبیدن میآغازد، به تدریج هنرمند به این ایده شکل داده و آن را به یک اثر هنری ملموس و مادی تبدیل مینماید. اثری که در بیننده واکنشی ایجاد میکند.
بهتر است به عنوان یک متفکر خلاق، به طور پیوسته و فعال، قلمروی ناخودآگاه و قسمتهای متناقض شخصیتمان را واکاوی کنیم، و تضادها و کشمکشها را در عالم و دنیای اطرافمان پیدا کنیم و در کارهایمان این کشمکشها را به نمایش بگذاریم.
مطالب مرتبط:
پنجاه نکته‌ی اول از کتاب چیرگی
ذهنیت کاملاً انتزاعی و کل به جزء دکتر یانگ یا دید و تفکر چند وجهی شامپولیون؟
بدون دیدگاه