کتاب هنر درمان با عنوان دوم نامه‌ای سرگشاده به نسل جدید روان‌درمانگران و بیمارانشان که برای همکلاسی جوانم آقای دکتر فروتن است دستم است.  این کتاب را دکتر اروین د یالوم نوشته، دکتر سپیده حبیب ترجمه کرده و نشر قطره آن را منتشر کرده است.  به خودم نهیب می‌زنم که تندتر بخوان و ببر کتاب را به صاحبش پس بده. اما وقتی نسخه‌ی الکترونیک کتاب را  در فیدی‌پلاس گیر می‌آورم بی‌خیال تند خواندنش می‌شوم.

به sobreif.com  سر می‌زنم نکته‌های کتاب را درمی‌آورم. حیف است با هم نخوانیمش:

نکات کلیدی

  1. رابطه درمانی، سنگ بنای درمان مؤثر است

اجازه دهید بیمار برای شما مهم باشد، به او اجازه دهید که وارد ذهن شما شود، بر شما تأثیر بگذارد و شما را تغییر دهد و این را از او پنهان نکنید.

ارتباط واقعی حیاتی است. رابطه درمانی پایه و اساس درمان موفق را تشکیل می‌دهد. این فقط به تکنیک‌ها یا نظریه‌ها مربوط نمی‌شود، بلکه به ایجاد یک محیط امن و قابل اعتماد مربوط است که در آن بیماران احساس می‌کنند واقعاً دیده و درک شده‌اند. این رابطه امکان کاوش عمیق‌تر و بهبودی را فراهم می‌آورد.

همدلی کلید است. درمانگران باید تلاش کنند تا جهان را از دیدگاه بیماران خود ببینند و به دیدگاه‌ها و تجربیات منحصر به فرد آن‌ها توجه کنند. این رویکرد همدلانه به بیماران کمک می‌کند تا احساس اعتبار کنند و بیشتر به تغییر باز شوند.

مرزها با انعطاف‌پذیری. در حالی که حفظ مرزهای حرفه‌ای مهم است، پایبندی سختگیرانه به رویکرد “صفحه خالی” منسوخ شده است. اجازه دادن به خود برای تحت تأثیر قرار گرفتن واقعی از بیماران و به اشتراک‌گذاری عاقلانه این تأثیرات می‌تواند پیوند درمانی را عمیق‌تر کند و الگوهای روابط سالم را مدل‌سازی کند.

  1. شفافیت و خودافشایی را به عنوان درمانگر بپذیرید

هر دلیلی برای افشای خود به بیمار وجود دارد و هیچ دلیل خوبی برای پنهان‌کاری نیست.

اصالت اعتماد را تقویت می‌کند. زمانی که درمانگران واکنش‌ها، افکار یا تجربیات شخصی مناسب را به اشتراک می‌گذارند، می‌تواند احساسات بیماران را عادی‌سازی کرده و اتحاد قوی‌تری بسازد. این به معنای افشای بیش از حد نیست، بلکه استفاده از خودافشایی کنترل‌شده برای بهره‌مندی از فرآیند درمان است.

سه نوع افشاگری:

  • توضیح فرآیند درمان
  • به اشتراک‌گذاری احساسات در حال حاضر درباره بیمار یا جلسه
  • به اشتراک‌گذاری عاقلانه تجربیات زندگی شخصی

تعادل حیاتی است. در حالی که شفافیت می‌تواند قدرتمند باشد، مهم است که تمرکز بر نیازهای بیمار حفظ شود و هر نوع خودافشایی به اهداف درمانی خدمت کند. همیشه در نظر بگیرید که به اشتراک‌گذاری چگونه بر بیمار و درمان تأثیر خواهد گذاشت.

  1. بر حال و حاضر تمرکز کنید تا بینش‌های درمانی را عمیق‌تر کنید

حال و حاضر منبع اصلی قدرت درمانی است، خاک طلایی درمان، بهترین دوست درمانگر (و بنابراین بیمار).

کار متمرکز بر حال و حاضر مؤثر است. با بررسی آنچه در رابطه درمانی فوری در حال وقوع است، بیماران می‌توانند بینش‌هایی درباره الگوهای گسترده‌تر ارتباطی خود به دست آورند. این رویکرد امکان کاوش و تمرین واقعی روش‌های جدید تعامل را فراهم می‌آورد.

تکنیک‌های کار بر حال و حاضر:

  • به طور منظم از تجربه بیمار از رابطه درمانی سؤال کنید
  • الگوها را در حین جلسات شناسایی کنید
  • بیماران را تشویق کنید تا احساسات فوری خود را نسبت به درمانگر بیان کنند

ادغام کلید است. در حالی که بر حال تمرکز می‌کنید، مهم است که به بیماران کمک کنید تا تجربیات خود در جلسه را به زمینه‌های زندگی گسترده‌تر و الگوهای تاریخی خود متصل کنند.

  1. مسائل وجودی را بررسی کنید تا به نگرانی‌های اساسی انسانی بپردازید

به نظر می‌رسد ما انسان‌ها موجودات جستجوگر معنا هستیم که بدشانس بوده‌ایم و به دنیایی بدون معنا پرتاب شده‌ایم.

موضوعات وجودی جهانی هستند. مسائلی مانند مرگ، آزادی، انزوا و معنا در زندگی زیرساخت بسیاری از مشکلات روانی هستند. با پرداختن مستقیم به این نگرانی‌ها، درمان می‌تواند به بیماران کمک کند تا با جنبه‌های بنیادی وضعیت انسانی خود دست و پنجه نرم کنند.

مناطق کلیدی وجودی برای بررسی:

  • مرگ و محدودیت زندگی
  • مسئولیت شخصی و اضطراب آزادی
  • جستجوی معنا و هدف
  • پیمایش انزوا و ارتباط

تعادل با رویکردهای دیگر. در حالی که مسائل وجودی مهم هستند، باید با دیگر دیدگاه‌های درمانی (مانند شناختی، رفتاری، روان‌پویشی) ادغام شوند تا مراقبت جامع‌تری ارائه دهند.

  1. از خواب‌ها به عنوان ابزارهای قدرتمند برای درک و رشد استفاده کنید

خواب‌ها می‌توانند کمک ارزشمندی در درمان مؤثر باشند. آن‌ها بازنمودی تیز از مشکلات عمیق‌تر بیمار هستند، فقط به زبانی متفاوت زبانی از تصاویر بصری.

خواب‌ها بینش‌های منحصر به فردی ارائه می‌دهند. در حالی که نیاز به تفسیر پیچیده ندارند، خواب‌ها می‌توانند مواد غنی برای کاوش در درمان فراهم کنند. آن‌ها اغلب نگرانی‌ها، تعارضات و خواسته‌های ناخودآگاه را فاش می‌کنند.

رویکردهای عملی برای کار با خواب:

  • بیماران را تشویق کنید تا محتوای خواب را به اشتراک بگذارند و بررسی کنند
  • بر احساسات و ارتباطات شخصی تمرکز کنید نه تفسیر نمادین سختگیرانه
  • از خواب‌ها برای کشف الگوها و نگرانی‌های زندگی استفاده کنید

ادغام کلید است. تم‌های خواب را به زندگی بیداری بیمار و مسائل درمانی کنونی متصل کنید. خواب‌ها می‌توانند اغلب زمینه‌هایی را که نیاز به توجه دارند یا پیشرفت در درمان را منعکس کنند، برجسته کنند.

  1. تکنیک‌های درمانی را به هر بیمار منحصر به فرد تطبیق دهید

ما باید حتی فراتر برویم: درمانگر باید تلاش کند تا درمان جدیدی برای هر بیمار ایجاد کند.

انعطاف‌پذیری اثربخشی را افزایش می‌دهد. در حالی که چارچوب‌ها و تکنیک‌های نظری ارزشمند هستند، موفق‌ترین درمانگران رویکرد خود را به نیازها، شخصیت و اهداف هر بیمار فردی تطبیق می‌دهند.

راه‌هایی برای سفارشی‌سازی درمان:

  • سبک ارتباطی را به تناسب بیمار تنظیم کنید
  • علایق و نقاط قوت بیمار را در نظر بگیرید
  • در صورت عدم موفقیت رویکردهای استاندارد، مایل به امتحان مداخلات خلاقانه باشید

ارزیابی مداوم. به طور منظم ارزیابی کنید که چه چیزی مؤثر است و چه چیزی نیست و مایل باشید در صورت عدم حصول نتایج از رویکرد فعلی تغییر مسیر دهید. در این فرآیند تصفیه درمان با بیمار همکاری کنید.

  1. هم چالش‌ها و هم امتیازات بودن درمانگر را بپذیرید

زندگی به عنوان یک درمانگر، زندگی‌ای از خدمت است که در آن ما روزانه از خواسته‌های شخصی خود فراتر می‌رویم و نگاه خود را به نیازها و رشد دیگران معطوف می‌کنیم.

مشکلات را شناسایی کنید. بودن یک درمانگر می‌تواند از نظر احساسی طاقت‌فرسا و انزوازا باشد. مهم است که پتانسیل خستگی شغلی را شناسایی کرده و اقدامات پیشگیرانه‌ای برای مراقبت از خود انجام دهید.

خطرات شغلی که باید به آن‌ها توجه کنید:

  • آسیب‌های غیرمستقیم ناشی از تجربیات دردناک بیماران
  • دشواری در حفظ تعادل کار و زندگی
  • پتانسیل چالش‌های قانونی یا اخلاقی

جوایز را گرامی بدارید. با وجود چالش‌ها، روان‌درمانی فرصت‌های عمیق برای رشد شخصی، ارتباط معنادار و امتیاز مشاهده و تسهیل تحول انسانی را ارائه می‌دهد.

راه‌هایی برای پرورش رضایت حرفه‌ای:

  • در درمان شخصی یا نظارت مداوم شرکت کنید
  • در گروه‌های حمایت همتا شرکت کنید
  • فعالیت‌های حرفه‌ای متنوعی را حفظ کنید (مانند تدریس، نوشتن، تحقیق)
  • علایق و روابط خارج از کار را پرورش دهید

فهرست 83 توصیه‌ی دکتر یالوم:

  1. موانع را از سر راه بردارید
  2. از تشخیص بپرهیزید (مگر برای شرکت‌های بیمه!)
  3. بیمار و درمانگر دو هم‌سفرند
  4. بیمار را درگیرِ درمان کنید
  5. حمایت‌کننده باشید
  6. همدلی: از پنجره‌های بیمار به بیرون نگاه کردن
  7. همدلی را آموزش دهید
  8. بگذارید بیمار برایتان اهمیت پیدا کند
  9. به اشتباهات خود اعتراف کنید
  10. برای هر بیمار درمانی جدید ابداع کنید
  11. کردار درمان کننده است نه گفتار
  12. درمان را از خود آغاز کنید
  13. درمانگر بیماران زیادی دارد، ولی هر بیمار تنها یک درمانگر دارد.
  14. تا می‌توانید از «اینجا و اکنون» استفاده کنید
  15. چرا از «اینجا و اکنون» استفاده می‌کنیم؟
  16. در استفاده از «اینجا و اکنون» گوش‌هایتان را تیز کنید
  17. در جستجوی معادل‌های «اینجا و اکنون» باشید
  18. موضوعات را «در اینجا و اکنون» پی بگیرید
  19. «اینجا و اکنون» درمان را تقویت می‌کند
  20. از احساس خود به عنوان داده استفاده کنید
  21. در اظهار نظرهای «اینجا و اکنونی» دقت کنید
  22. همه چیز گندمی است که باید در آسیاب «اینجا و اکنون» آرد شود
  23. در هر جلسه به «اینجا و اکنون» سری بزنید
  24. چه دروغ‌هایی به من گفته‌ای؟
  25. لوح نانوشته؟ فراموش کنید! خودتان باشید
  26. سه نوع خودافشاگری درمانگر
  27. در ساختار درمان: شفاف باشید
  28. در افشای احساساتِ «اینجا و اکنونی»: بصیرت به کار برید
  29. در افشای زندگی خصوصی درمانگر: احتیاط کنید
  30. افشای زندگی خصوصی خود: هشدارها
  31. شفافیت درمانگر و همدردی جهانی
  32. بیماران در برابر افشاگری شما مقاومت می‌کنند
  33. از شفای دروغین پرهیز کنید
  34. در باب رساندن بیمار به فراتر از آنچه خود به آن دست یافته‌اید
  35. در باب یاری شدن از سوی بیمار
  36. بیمار را به خودافشاگری تشویق کنید
  37. بازخورد در رواندرمانی
  38. بازخورد را مؤثر و ملایم تدارک ببینید
  39. با استفاده از «بخش‌ها» امکانِ پذیرش بازخورد را بیشتر کنید
  40. بازخورد: وقتی آهن سرد است، ضربه بزنید
  41. درباره‌ی مرگ صحبت کنید
  42. مرگ و گران‌بها شدن زندگی
  43. چگونگی پرداختن به مقوله‌ی مرگ
  44. درباره‌ی معنای زندگی صحبت کنید
  45. آزادی
  46. کمک به بیمار در جهت پذیرش مسئولیت
  47. تصمیم‌ها: راهی به سوی بنیان اگزیستانسیالیستی
  48. بر مقاومت در برابر تصمیم تمرکز کنید
  49. تسهیل آگاهی با اندرز دادن
  50. تسهیل تصمیم‌گیری: ابزارهای دیگر
  51. درمان را مثل یک جلسه‌ی درمانیِ پیوسته پیش ببرید
  52. از هر جلسه یادداشت بردارید
  53. مکاشفه در خود را تشویق کنید
  54. وقتی بیمارتان می‌گرید
  55. مابین بیماران به خود زمان بدهید
  56. سردرگمی‌های خود را به صراحت با بیمار در میان بگذارید
  57. عیادت‌های خانگی داشته باشید
  58. تفسیرها را زیادی جدی نگیرید
  59. تمهیدات تسریع کننده‌ی درمان
  60. درمان به منزله‌ی تمرین نمایش زندگی
  61. از شکایت اولیه‌ی بیمار مانند اهرم استفاده کنیدگ
  62. هرگز با بیماران رفتار شهوانی نداشته باشید
  63. به دنبال سالگردها و پیامدهای عبور از مراحل زندگی بگردید
  64. هرگز «اضطرابِ درمان» را نادیده نگیرید
  65. دکتر، اضطرابم را دور کن!
  66. در باب جلاد بودن عشق
  67. شرح حال‌گیری
  68. شرح حال‌گیری از برنامه‌ی روزانه‌ی بیمار
  69. زندگی بیمار تا چه حد با دیگران آمیخته است؟
  70. با افراد مهم زندگی بیمار مصاحبه کنید
  71. درمان‌های قبلی را بررسی کنید
  72. سهیم شدن در تیرگی سایه
  73. فروید همه‌جا هم اشتباه نکرده است
  74. CBT (Cognitive Behavioral Therapy) چیزی که انتظارش می‌رفت نبود…. یا از غول EVT (Empirically Validated therapy) نهراسید
  75. تا می‌توانید از رؤیاها استفاده کنید
  76. تعبیر کامل یک رؤیا؟ فراموشش کنید!
  77. استفاده‌ی کاربردی از رؤیاها: تاراج کنید و غنیمت بگیرید
  78. در کار با رؤیا، چیره دست شوید
  79. به وسیله‌ی رؤیاها از زندگی بیمار آگاه شوید
  80. به نخستین رؤیا توجه کنید
  81. به دقت در پی رؤیاهایی باشید که درباره‌ی درمانگرند.
  82. مراقب مخاطرات شغلی باشید
  83. امتیازات شغلی را گرامی بدارید

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *