درباره‌ی تجربه‌ی مراقبتم و خواندن کتاب درباره‌ی مراقبت


مراقبت «Caring»  یکی از مفاهیمی بود که به خاطر حرفه‌ام با آن سروکار داشتم. به عنوان مربی روان‌پرستاری مراقبت را یکی از اجزای ارتباط درمانی «Therapeutic Communication» می‌دانستم که با سه مفهوم دیگر یعنی همدلی «Empathy»، بی‌بدیل بودن «Genuineness» و توجه بی‌قید و شرط مثبت «Unconditional positive regard » ارتباط تنگاتنگ داشت.

بعدها  که به عنوان تکلیف دوره‌ی تدبر در قرآن روی آیات شفا متمرکز شدم، مراقبت جور دیگری برایم مطرح شد. رب در این آیات بیشتر از سایر اسامی خدا تکرار شده بود. رب یعنی خدای پرورش‌دهنده و تربیت‌کننده. در این آیات اگر فقط آیه‌ی  80 سوره‌ی شعرا را در نظر بگیریم که حضرت ابراهیم علیه‌السلام در آن رب خودش را این‌گونه توصیف می‌کند «و چون بيمار شوم او مرا درمان مى ‏بخشد»، مراد آیه را بعد جسمی شفا در نظر بگیریم، بقیه‌ی آیات همه با امراض روحی سروکار داشتند. گویا برای رب‌العالمین پرورش روح بندگانش مهم‌تر از قد کشیدن و سنگین شدن اوست.

به نظرم خود واژه‌ی پرستاری و Nursing هم با مراقبت و رشد ارتباط دارند. پرستار صفت فاعلی از پرستیدن به معنای پرستنده، غمخوار و حافظ می‌باشد. در فرهنگ لاتین Nursing از کلمه‌ی لاتین nutricius گرفته شده است كه به معنای پروردن؛ تغذیه كردن و پرورش دادن است. با توجه به این معنا هرگونه مراقبتی كه فرد از فرد دیگری اعم از بیمار یا سالم به عمل آورد پرستاری نامیده می‌شود.

با این زمینه از مراقبت، پیشنهاد سحرجان و دوستان برایِ مطالعه‌ی کتابِ درباره‌ی مراقبت در دورهمی کتابخوانی در جانم نشست. این کتاب را میلتون میرآف نوشته، مریم نصر اصفهانی آن را ترجمه و نشرِ همان آن را منتشر کرده است. در این کتاب میرآف در قالب شش بخش و 30 گفتار به تحلیل فلسفی مفهوم مراقبت پرداخته است. او مراقبت را یک فرایند می‌داند که فرد به دیگریِ مناسبِ خود کمک می‌کند تا به رشد و تحقق مناسبِ خود برسد. این فیلسوف آگاهی، ضرباهنگ‌های متناوب، بردباری، صداقت، اعتماد، فروتنی، امید و شجاعت را از عناصر اصلی مراقبت می‌شمارد. خودشکوفایی با مراقبت، اولویت فرایند، توانمندی مراقبت کردن و شایستگی مراقبت شدن، پایدار ماندن دیگری، گناه در مراقبت، رابطه‌ی متقابل و درجات مراقبت در چارچوب مرزها، برخی از جنبه‌های با ارزش مراقبت در کتابِ درباره‌ی مراقبت است. او به جنبه‌های خاص مراقبت چون مراقبت از انسان‌های دیگر و مراقبت از خودم توجه دارد. او معتقد است مراقبت می‌تواند به زندگی نظم دهد و زندگی‌ای با قطعیت بنیادی، کافی بودن جریان آن، دارای وضوح و ایهام، برخوردار از خودآیینی، ایمان و قدرشناسی بیافریند.

مریم نصر اصفهانی مقاله‌ای با عنوان «مراقبت و معنا؛ نقد و بررسی کتاب درباره‌ی مراقبت نوشته‌ی میلتون میرآف» نوشته و به این کتاب پرداخته است که خواندنش در جمع‌بندی کتاب می‎‌تواند کمک حالمان باشد.

مقاله

2 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *