افسانه سابقی

افسانه سابقی

یکی از دوستانی که تشریف آوردند و در وبلاگ من نظر گذاشتند، خانم افسانه سابقی است.

خانم افسانه سابقی متولد 1341 در شهر بهشهر هستند. مدتی معلمی کردند و بعدش تصمیم گرفتند خانه‌داری کنند و فرزندانشان را بزرگ کنند. البته خانه‌داری برای خانم سابقی پایان  فعالیت نبوده است. او از زمانی که با لایوها و کلاس‌های استاد کلانتری آشنا شده است گوش می‌دهد و می‌نویسد. خود خانم سابقی این طور این لحظاتش را توصیف کرده است:

«از اوایل اسفند بود که لایوهای ۷ صبح ایشون شروع شد و من بی تاب گوش میکردم و می‌نوشتم. صحبتها و راهکارهاشون برای من تشنه، فوق العاده بود. تازه از راه رسیده بودم، و آماده تا حدودی رفع تشنگی و سیراب شدن.»

حالا پست آخر خانم سابقی را با هم بخوانیم:

بارش

۱۴۰۲-۰۷-۰۵

به نام خدا 
بعضی فکر می‌کنند ابر‌های آسمان پاییز
دلشان می‌گیرد و می‌بارند.
من معتقدم که هر چیزی حکمتی دارد
آن هم از دل آسمان فرو ریزد.
پاییز با مِهر و مهربانی شروع می‌شود.
ابر‌ها از سر شوق می‌بارند.
بارش، شادی‌ست.
بارش برکت است.
بارش قدرت است.
بارش حکمت است.
بارش حمایت است.
بارش نیاز است.
بارش تفکر دارد.
چه برای دل آسمان و چه برای دل من.
بارش، بِبار و جاری باش.
صبح پاییزی ۵ مهر پُر مهر ۱۴۰۲