معرفی مختصر مهوین واحدی


تا حالا عنوان «کارگاهِ شنیدنِ فیلم» را شنیده بودید؟

من نشنیده بودم راستش توی ذهنم فیلم را می‌شود دید، شنیدن هم هست نه این‌که نباشد اما به نظر می‌آید فیلم دیدنی است تا شنیدنی. اما مهوین واحدی کارگاهی راه انداخته که اسمش کارگاهِ شنیدن فیلم است. حالا لابد می‌پرسید: «مهوین واحدی کیست؟»

مهوین واحدی

گمانم در استوریهای پیج ایدا الهی بود که اولین بار با مهوین آشنا شدم. دختری که خود را متفاوت از بقیه می‌داند. من اگر به سبک خودم و همان طور که خودم را معرفی می‌کنم بخواهم از مهوین بگویم او را دختری دارای معلولیت معرفی می‌کنم که معلولیت بسیار  شدیدش جلوی رشد و پیشرفت او را سد نکرده و فقط او را با همه‌ی چالش‌هایی که حتماً دارد از همتایان سالمش متفاوت کرده است.

گمانم اواخر فرودین 1402 بود که در کارگاهِ “خودمراقبتی در برابر حملات پزشک معالج” شرکت کردم. کارگاه جالبی بود برخلاف اسمش این کارگاه در پی کوبیدن پزشکان نبود. بیشتر توجه به این نکته بود که خودمان حواسمان باشد که تفاوت‌هایمان را به پزشکان محترم گوشزد کنیم تا تحت تاثیر عوارض درمان قرار نگیریم. خود من به علت عوارض عمل جراحی عمل هموروئید که در سال 1379 انجام دادم این سالها رنج بسیار بردم ولی اگر حواسم بود پیشنهاد دکتر برای عمل جراحی را نمی‌پذیرفتم و در جستجوی راه‌های غیر جراحی درمان هموروئید از جمله رژیم غذایی برای رفع یبوست بر‌می‌آمدم. حالا عذاب الیم تحمل اسکار ایجاد شده در محل عملم را تحمل نمی‌کردم.

گمانم بهمن ماه بود که در استوری‌های مهوین تبلیغ کارگاه شنیدن فیلم را دیدم، فیلمهایی که قصد نداشت فقط برای لذت بردن معرفی کند بلکه قرار بود فیلمهای معرفی شده را در ارتباط با پرورش کودکان ببینیم و بشنویم و آنچه شنیده‌ایم را در جلسه‌ی تعاملی در گوگل‌میت بازگویی کنیم. مهوین به علت مطالعات عمیق در حوزه‌ی پرورش کودک اطلاعات جامعی در این حوزه پیدا کرده که در حال انتقال آموخته‌هایش است.

در دکترا پذیرفته شده بودم و برای تهیه‌ی جهاز دانشجویی از قابلمه و ماهیتابه گرفته تا لپ‌تاپ سایز کوچک نیاز به پول داشتم و برای همین بجز یکی دو تا دوره‌ی پایه دور دوره‌های پولی را هر چقدر هم کم خط کشیده بودم. اما تبلیغ دوره‌ی شنیدن فیلم مهوین را که دیدم نتوانستم مقاومت کنم و در کارگاه ثبت نام کردم.

تا به امروز  سه فیلم Hacksaw Ridge (2016)، May December (2023) و True Spirit (2023) را دیدیم. از دید پرورش کودک هم بحث کردیم. امروز تصمیم ندارم درباره‎ی این سه فیلم بنویسم. فقط به دیالوگی از فیلم آخر اشاره می‌کنم:

«من خودم رو قهرمان در نظر نمی‌گیرم. من فقط یک دختر معمولیم که به آرزویش ایمان داشت. نیازی نیست یه شخص خاص باشید تا بتونین به همچین موفقیتی دست پیدا کنین. فقط کافیه آرزوتونو پیدا کنین، بهش باور داشته باشین و از جون براش مایه بذارید.»

پیشنهاد می‌کنم پیج مهوین را دنبال کنید و حتماً از دانش مهوین استفاده کنید و از گفتگو با او و دوستان فهیمش لذت ببرید.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *