نکته شصت و چهارم.استفاده از قدرتهای طبیعی یکی از راهبردهای مرحلهی عملگرایی
قبلا در فصل ۲ کتاب چیرگی با سانتیاگو کالاتراوا (معمار برجسته، مهندس سازه و مجسمهساز اسپانیایی) آشنا شدیم. او توانسته بود با ترکیب چگونگی و چرایی آثاری بی نهایت مسحور کننده خلق کند و مرزهای مرسوم معماری را جابجا کند.
طبق الگوی ابداعی کالاتراوا جهت عملگرایی خلاق و استفاده از نکات ارزشمند و کارآمدی که از اصول برآمده از مهارتها و توانمندیهای مغزمان است و در سرشت مان وجود دارد، لازم است گامهای زیر را طی کنیم:
- در آغاز هر پروژهای به خودمان باید زمان کافی برای خیال پردازی و پرسه زدن در میان ایدهها و افکار مختلف را بدهیم.
- در رشتۀ خودمان و سایر رشتهها معلومات وسیعی داشته باشیم تا از این طریق به مغز امکانِ ایجاد ارتباطات و تداعیهای بیشتر و ارزشمندتری بدهیم.
- برای اینکه کارمان همیشه روح داشته باشد، هرگز نباید به خروجی آن قانع باشیم و به آنچه خلق کردهایم اکتفا کنیم. بلکه پیوسته باید نیاز به بهبود در کارهایمان را در خودمان زنده نگهداریم.
- درنهایت، باید «آهستگی» را به عنوان یک فضیلت در آغوش بگیریم و برعکس حس ذاتی شتابزدگی برای دیدن نتیجه که در درون داریم عمل کنیم. یادمان باشد زمان، وفادارترین متحد ماست.
مطالب مرتبط:
بدون دیدگاه