کتاب پایان میانگین کتاب دیگری از تاد رُز است. این کتاب درباب موفقیت در دنیایی که میخواهد همه را یک شکل کند، سخن گفته است. به عبارتی این کتاب نشان میدهد که شاخصهای تک بعدی مطلقاً معتبر نیستند. آنها برای هرکس نمره یا کمیتی بصورت میانگین استخراج میکنند که با میانگین دیگران مقایسه میشود. بعنوان مثال در آزمونهای جامع یا هوش، هر کس صاحب جایگاه نقطهایی در بردار میشود. اما وقتی به ریز دستاوردها و توانایی افراد مینگریم الگویی بسیار معوج و زیگزاگ گونه میبینیم. یکی در حافظه عالیست اما توانایی کلامی ضعیفی دارد. دیگری قدرت خلاق ریاضی دارد اما هوش و سواد لغوی پایینی نشان می دهد. اما نظام تک محوری نهایتاً به هر فرد یک جایگاه می دهد.
- مرد متوسط یک افسانه است، نه یک واقعیت علمی
هیچ چیزی به نام خلبان متوسط وجود ندارد. اگر کابین خلبان را برای خلبان متوسط طراحی کردهاید، در واقع آن را برای هیچکس طراحی نکردهاید.
توهم متوسط. در دهه 1940، نیروی هوایی ایالات متحده کشف کرد که طراحی کابین خلبان برای “خلبان متوسط” منجر به عملکرد ضعیف و حوادث میشود. ستوان گیلبرت اس. دنیلز دریافت که از میان 4,063 خلبان، هیچکدام در تمام 10 بعد فیزیکی مورد مطالعه به اندازههای متوسط نمیخوردند. این کشف باور دیرینه به “مرد متوسط”، مفهومی که توسط ستارهشناس بلژیکی آدولف کتهله در قرن نوزدهم معرفی شد، را به چالش کشید.
میانگینها فردیت را پنهان میکنند. ایده کتهله از مرد متوسط به عنوان انسان ایدهآل پذیرش گستردهای یافت و بر حوزههایی از علم تا سیاست اجتماعی تأثیر گذاشت. با این حال، این رویکرد تنوع ذاتی میان افراد را نادیده میگرفت. مسابقه “شبیهسازی نورما” در سال 1945 این نکته را بیشتر نشان داد، زمانی که هیچ شرکتکنندهای با اندازههای فرضی “زن متوسط” مطابقت نداشت.
تغییر به فردیت. راهحل نیروی هوایی طراحی کابینهای قابل تنظیم بود که میتوانست طیف وسیعی از انواع بدن را در بر گیرد و منجر به بهبود عملکرد و ایمنی شود. این تغییر از طراحی برای متوسط به تطبیق با تفاوتهای فردی، نقطه عطف مهمی در درک و ارزشگذاری تنوع انسانی است.
- تفکر یکبعدی درک ما از پتانسیل انسانی را محدود میکند
اگر به دنبال استخدام باهوشترین نامزد برای یک شغل هستیم، ممکن است هر زن را به طور مساوی ارزیابی کنیم. با این حال، هر یک از این زنان به وضوح دارای نقاط قوت و ضعف ذهنی متفاوتی هستند و اگر هدف درک استعدادهای این زنان باشد، واضح است که تکیه بر نمره IQ گمراهکننده است.
اشتباه معیارهای تکبعدی. تفکر یکبعدی، مانند تکیه صرف بر نمرات IQ یا GPA، پیچیدگی انسانی را سادهسازی میکند. این رویکرد، که ریشه در ایده فرانسیس گالتون برای رتبهبندی افراد دارد، نمیتواند ماهیت چندوجهی تواناییها و پتانسیل انسانی را بهدرستی به تصویر بکشد.
اصل ناهمواری. ویژگیهای انسانی “ناهموار” هستند، به این معنا که از ابعاد متعددی تشکیل شدهاند که بهطور ضعیفی به یکدیگر مرتبط هستند. برای مثال:
- اندازه فیزیکی: قد، وزن، طول اندام و غیره.
- هوش: مهارتهای کلامی، توانایی ریاضی، استدلال فضایی و غیره.
- توانایی ورزشی: قدرت، سرعت، استقامت، هماهنگی و غیره.
شناخت پیچیدگی. شرکتهایی مانند گوگل با دور شدن از معیارهای سنتی استخدام و تمرکز بر ارزیابی جامعتر نامزدها موفقیت یافتهاند. این رویکرد به رسمیت میشناسد که استعداد چندبعدی است و نمیتوان آن را به یک نمره یا رتبهبندی واحد کاهش داد.
- ویژگیهای شخصیتی وابسته به زمینه هستند، نه ویژگیهای ثابت
اگر جک در دفتر باشد، بسیار برونگرا است. اگر جک در یک گروه بزرگ از غریبهها باشد، بهطور ملایم برونگرا است. اگر جک تحت فشار باشد، بسیار درونگرا است.
اصل زمینه. تحقیقات روانشناس یوئیچی شودا نشان داد که ویژگیهای شخصیتی ثابت نیستند بلکه بسته به موقعیت متفاوت هستند. این چالش به دیدگاه سنتی از شخصیت به عنوان مجموعهای از ویژگیهای پایدار است.
امضاهای اگر-آنگاه. به جای برچسب زدن به کسی بهعنوان صرفاً “برونگرا” یا “درونگرا”، باید به “امضاهای اگر-آنگاه” آنها توجه کنیم – اینکه چگونه در زمینههای مختلف رفتار میکنند. این رویکرد درک دقیقتر و ظریفتری از شخصیت فرد ارائه میدهد.
پیامدهای عملی. درک طبیعت وابسته به زمینه شخصیت پیامدهای مهم زیر را دارد:
- آموزش: تطبیق محیطهای یادگیری با نیازهای فردی دانشآموزان
- محیط کار: تطبیق کارکنان با نقشها و موقعیتهایی که در آنها موفق میشوند
- توسعه شخصی: شناخت نقاط قوت و ضعف خود در زمینههای مختلف
- توسعه انسانی مسیرهای متنوعی را دنبال میکند، نه یک مسیر عادی واحد
هر نوزاد مسئله حرکت را به روش منحصر به فرد خود حل میکند.
اصل مسیرها. تحقیقات روانشناس توسعهای کارن آدولف در مورد توسعه حرکتی نوزاد نشان داد که هیچ مسیر “عادی” واحدی برای یادگیری خزیدن یا راه رفتن وجود ندارد. در عوض، او حداقل 25 مسیر مختلف را که نوزادان دنبال میکنند شناسایی کرد.
تنوع در توسعه. این اصل به فراتر از مهارتهای حرکتی به جنبههای مختلف توسعه انسانی گسترش مییابد:
- توسعه شناختی
- کسب زبان
- رشد اجتماعی و عاطفی
- پیشرفت شغلی
پیامدها برای آموزش و فرزندپروری. شناخت تنوع مسیرهای توسعهای چالشهای ایدههای نقاط عطف ثابت و انتظارات استاندارد را به چالش میکشد. این امر تشویق به رویکردی انعطافپذیرتر و فردیتر برای حمایت از رشد و یادگیری میکند.
- آموزش باید بر شایستگی تمرکز کند، نه نمرات استاندارد
با اعتباربخشی مبتنی بر شایستگی خود تعیینشده، جریمههای کمتری برای آزمایش به منظور کشف آنچه واقعاً به آن علاقهمند هستید وجود دارد و حتی هزینههای کمتری برای تغییر مسیر در میانه راه وجود دارد.
محدودیتهای نمرهدهی سنتی. سیستم فعلی نمرات استاندارد و مدارک زمانی ثابت نمیتواند بهدرستی شایستگیهای فردی را اندازهگیری کند و مسیرهای متنوع یادگیری را نادیده میگیرد.
رویکرد مبتنی بر شایستگی. تغییر به آموزش مبتنی بر شایستگی میتواند:
- تمرکز بر نشان دادن مهارتها و دانش بهجای زمان نشستن
- اجازه یادگیری با سرعت خود
- ارائه مسیرهای آموزشی انعطافپذیرتر و شخصیتر
- بهتر تطبیق آموزش با نیازهای شغلی واقعی
اعتبارنامهها در مقابل مدارک. جایگزینی مدارک سنتی با سیستم اعتبارنامههای قابل انباشت، امکان توسعه مهارتهای هدفمندتر و قابل تطبیقتر را فراهم میکند که به نفع دانشآموزان و کارفرمایان است.
- کسبوکارها زمانی موفق میشوند که به فردیت بیش از همسانی ارزش دهند
سرمایهگذاری در افراد هسته اصلی کاری است که ما انجام میدهیم. این فقط یک شعار نیست. مردم اغلب میگویند که به افراد اهمیت میدهند، اما این چیزی است که برای روابط عمومی چاپ میکنند، نه چیزی که به آن اعتقاد دارند.
فراتر از تیلوریسم. در حالی که اصول مدیریت علمی فردریک تیلور منجر به افزایش کارایی شد، اغلب کارگران را به عنوان قطعات قابل تعویض در نظر میگرفت. شرکتهایی مانند کاستکو، زوهو و مورنینگ استار با اولویت دادن به نقاط قوت فردی و تقویت مشارکت کارکنان موفقیت یافتهاند.
مزایای ارزشگذاری فردیت:
- افزایش وفاداری و بهرهوری کارکنان
- بهبود نوآوری و حل مسئله
- تطبیق بهتر استعدادها با نقشها
- بهبود خدمات مشتری و نتایج کسبوکار
رویکردهای عملی. استراتژیهایی برای ارزشگذاری فردیت در کسبوکار شامل:
- مسیرهای شغلی انعطافپذیر
- توسعه مهارتهای شخصی
- اصول خودمدیریتی
- استخدام و ارزیابی مبتنی بر زمینه
- فرصت برابر نیازمند تطبیق محیطها با نیازهای فردی است
تطبیق فرصت ایجاد میکند. اگر محیط با فردیت ما مطابقت نداشته باشد – اگر نتوانیم به کنترلها در کابین خلبان دسترسی پیدا کنیم – عملکرد ما همیشه بهطور مصنوعی مختل خواهد شد.
فراتر از دسترسی برابر. مفاهیم سنتی فرصت برابر بر ارائه دسترسی برابر به سیستمهای استاندارد تمرکز دارند. با این حال، فرصت برابر واقعی نیازمند ایجاد محیطهایی است که با نیازها و نقاط قوت فردی مطابقت داشته باشد.
اصل تطبیق برابر. این رویکرد شامل:
- شناخت تفاوتهای فردی در تواناییها و نیازها
- طراحی سیستمهای انعطافپذیر که میتوانند افراد متنوع را در بر گیرند
- تمرکز بر حذف موانع عملکرد فردی
کاربردها. اصل تطبیق برابر میتواند در حوزههای مختلف اعمال شود:
- آموزش: فناوریهای یادگیری تطبیقی و برنامههای درسی شخصی
- محیط کار: ایستگاههای کاری قابل تنظیم و طراحیهای شغلی انعطافپذیر
- فضاهای عمومی: اصول طراحی جهانی برای دسترسی
- رویای آمریکایی درباره تحقق شخصی است، نه فقط موفقیت مادی
فرمول اصلی رویای آمریکایی درباره ثروتمند یا مشهور شدن نبود؛ بلکه درباره داشتن فرصت برای زندگی به کاملترین پتانسیل خود و قدردانی از شما به عنوان یک فرد، نه به خاطر نوع یا رتبه شما بود.
تعریف مجدد موفقیت. رویای آمریکایی، همانطور که در اصل توسط جیمز تراسلو آدامز تصور شد، بر تحقق شخصی و فرصت برای رسیدن به پتانسیل کامل خود تأکید داشت، نه فقط ثروت مادی.
فردیت و فرصت. پذیرش فردیت کلید بازگرداندن این دیدگاه از رویای آمریکایی است:
- شناخت مسیرهای متنوع به موفقیت
- ارزشگذاری رشد شخصی و خودشناسی
- ایجاد سیستمهایی که از نقاط قوت و آرزوهای فردی حمایت میکنند
پیامدهای اجتماعی. تغییر تمرکز از معیارهای استاندارد موفقیت به تحقق فردی میتواند منجر به:
- جوامع فراگیرتر و عادلانهتر
- نوآوری و خلاقیت بیشتر
- افزایش رفاه کلی و رضایت از زندگی شود.
منبع این مطلب: https://sobrief.com/fa/books/the-end-of-average
مطالب مرتبط:
بدون دیدگاه