آیا واقعاً بیست سال دیگر آدم‌ها نمی‌توانند خوب صحبت کنند؟


در جُستارگاهِ 2 قرار شد عنوانی برای تمرین نوشتن جستار پیدا کنیم. یادم آمد دیروز چند تا ویدئو دیده بودم و یکی بدجور ذهنم را غلغلک داده بود. ویدئویی بود که در کپشن آن نوشته شده بود:

«حواسمون باشه!!

20 سال دیگه آدما نمیتونن خوب صحبت کنن چون ….(🎙)

«برای آگاهی بیشتر بفرست این پست رو برای دوستانت»

در این ویدئو خانمی تأثیر ارسال پیام و ایموجی را توضیح می‌داد و این که اگر همین طور بخواهیم صحبت کردن را از زندگی‌مان حذف کنیم اندامهای گفتاری‌مان تحلیل می‌رود.  خانم راهکار می‌داد که با ارسال ویس جلوی این فاجعه را بگیریم.  راستش می‌دانم اگر کودک تازه به دنیا آمده‌ای از اجتماع دور باشد و در جوامع غیر انسانی بزرگ شود رشدش از جمله رشد اندامهای گفتاری‌اش دچار مشکل می‌شود و نمی‌تواند صحبت کند. در بزرگسالی هم  شرایط و اختلالاتی که آسیب‌ مغزی ایجاد می‌کنند اگر با آسیب مراکز گفتاری همراه باشند باز مشکلات گفتاری ایجاد می‌کنند. اما شک دارم با فرستادن تکست و ایموجی و حرف نزدن، اندامهای گفتاری‌مان تحلیل برود. برای واکاوی این موضوع ابتدا باید به تأثیر تکنولوژی بر روابط انسانی بپردازم که البته این خیلی واضح است. خواهرزاده‌ام ریحانه مدام می‌گوید: «خاله هم‌عصران شما انسانهایی با IQ پایین ولی EQ بالا بودند، ولی ما IQ بالا داریم و در عوض EQ مان پایین است.» ولی ادعای عدم توانایی برای حرف زدن در بیست سال دیگر ادعای بزرگتری از تأثیر تکنولوژی بر روابط انسانی است و این ادعا در واقع دارد از تأثیر تکنولوژی بر اندامهای رشد یافته‌ی گفتاری سخن می‌گوید. خودم گمان نمی‌کنم چنین اتفاقی بیفتد. این‌که آدمی مثل من پیام متنی را ترجیح دهد به این معنا نیست که اصلاً از اندامهای گفتاری‌اش استفاده نکند. پس گمان می‌کنم این ادعای گزافی بود که آن فرد برای بیشتر دیده شدن ویدئویش بیان کرده است و چنین موضوعی نمی‌تواند صحت داشته باشد. اما حرف از جُستار است و استدلال. اینجا حرف و احساس خودم کافی نیست. پس در زمان‌های تمرین کارگاه بیکار نمی‌نشینم و در موتورهای جستجو کارم را می‌آغازم.

در موزیلا این سؤال را جستجو می‌کنم:

« آیا واقعاً بیست سال دیگر آدم‌ها نمی‌توانند خوب صحبت کنند؟»

تیترهایی که می‌آورد جالب است:

اختلال در تکلم – ۱۰ دلیل مشکل در صحبت کردن و روش‌های درمان آن

اختلال تکلم در سالمندان : ۷ علت از دست دادن ناگهانی قدرت

جدیدترین روش های درمان لکنت زبان

علت تاخیر در گفتار کودکان چیست؟ علائم و نحوه درمان چگونه

همه چیز در مورد گفتار درمانی – کلینیک تخصصی مغز و اعصاب و

درمان لکنت زبان بزرگسالان【7 روش درمانی】+ویدیو!

آیا حرف زدن با خود، یک بیماری است؟

راه های درمان لکنت زبان در بزرگسالان

آفازی (یا از دست دادن تکلم) چیست؟ انواع

کدام قسمت از مغز مسئول کنترل گفتار است

 گمانم باید عنوان 1 و 9 را ببینم و مطالعه کنم شاید به نتیجه‌ای برسم.

نتیجه‌ی جستجو در بینگ 10 عنوان زیر می‌شود:

مجتبی جباری: نتوانم کاری کنم خانه می‌نشینم و نان و ماست می‌خورم/ ما را

هنر خوب صحبت کردن با افراد مختلف: نکات بسیار مهم و کاربردی

باز کردن سر صحبت؛ هرآنچه لازم است بدانید – چطور

10 تکنیک طلایی و حرفه ای برای روان و شمرده صحبت کردن

100 متن انگیزشی برای موفقیت در زندگی | معروف ترین جملات انگیزشی

برقراری ارتباط موثر + 18 تکنیک و نکته مهارت ارتباط موثر با دیگران

 14 گام برای اینکه آدم بهتری باشیم (ساده ولی موثر) – هنر فردی

سخن بزرگان درباره موفقیت؛ ۷۵ نقل قولی که می‌تواند الهام‌بخش شما باشد

چگونه در جمع خوب صحبت کنیم؟ (۱۰ نکتهٔ مهم و کاربردی)

کتاب هایی که حال آدم را خوب میکنند | کتاب‌های روانشناسی و رمان‌های حال …

این عناوین چنگی به دل نمی‌زند. می‌روم سراغ همان دو مقاله و آن‌ها را مرور می‌کنم.

در مقاله‌ی «اختلال در تکلم – ۱۰ دلیل مشکل در صحبت کردن و روش‌های درمان آن» نویسنده  از گفتار و زبان، تأخیر و انحراف صحبت می‌کند و سپس از عقب ماندگی ذهنی ، آسیب مغزی، فلج مغزی، صدمات ضربه‌ای، اوتیسم و سایر اختلالات نافذ دوران رشد، کم شنوایی، ناتوانی یادگیری، آسیب زبانی خاص، تأخیر زبان بیانی و غفلت یا سوء استفاده به عنوان 10 دلیل اختلال در گفتار نام می‌برد.

در مقاله‌ی « آفازی (یا از دست دادن تکلم) چیست؟ انواع» ابتدا به تعریف آفازی که اختلال در تکلم است می‌پردازد و سپس به علائم آفازی، چگونگی ایجاد آفازی، تشخیص آفازی، انواع آفازی (گلوبال، بروکا، ورنیکه، آنومیا و انتقالی) می‌پردازد و سپس اختلالات همراه و درمان آفازی را بیان می‌کند.

اما هیچکدام اینها جواب سؤالم نمی‌شود که آیا استفاده از پیام متنی روی اندامهای گفتاری اثر سوء دارد. حالا که به اینجا رسیده‌ام می‌روم سراغ هوش مصنوعی پرپلکسیتی و از آن عزیز سؤالم را می‌پرسم. جواب پرپلیکسیتی را با هم بخوانیم:

« پرسش درباره آینده توانایی گفتاری انسان‌ها و اینکه آیا در بیست سال آینده افراد نمی‌توانند خوب صحبت کنند، به موضوعاتی از قبیل اختلالات گفتاری، تأثیرات اجتماعی و تکنولوژیکی و همچنین شیوه‌های درمانی مرتبط می‌پردازد.

وضعیت گفتار در آینده

  1. اختلالات گفتاری: اختلالات گفتاری می‌توانند ناشی از عوامل مختلفی مانند مشکلات شنوایی، اوتیسم، یا ناتوانی‌های ذهنی باشند. این اختلالات می‌توانند در هر سنی بروز کنند و نیاز به درمان‌های خاصی دارند (1، 3، 5). با توجه به افزایش آگاهی و پیشرفت‌های درمانی، انتظار می‌رود که افراد بیشتری به درمان‌های گفتاری دسترسی پیدا کنند.
  2. تأثیرات اجتماعی و تکنولوژیکی: با پیشرفت تکنولوژی و افزایش استفاده از رسانه‌های دیجیتال، ممکن است نحوه ارتباطات تغییر کند. این تغییرات می‌توانند منجر به کاهش مهارت‌های گفتاری در برخی افراد شوند، به ویژه در نسل‌های جوان‌تر که بیشتر به ارتباطات آنلاین وابسته هستند (4، 8).
  3. اهمیت گفتار درمانی: گفتار درمانی نه تنها برای کودکان بلکه برای بزرگسالان نیز مؤثر است. این درمان می‌تواند به افراد کمک کند تا مشکلات گفتاری خود را بهبود بخشند و اعتماد به نفس بیشتری در ارتباطات پیدا کنند (2، 6).

نتیجه‌گیری

در حالی که برخی از عوامل ممکن است به کاهش کیفیت گفتار در آینده منجر شوند، پیشرفت‌های درمانی و افزایش آگاهی اجتماعی می‌توانند به بهبود وضعیت گفتاری افراد کمک کنند. بنابراین، نمی‌توان به طور قطع گفت که در بیست سال آینده افراد نمی‌توانند خوب صحبت کنند، بلکه ممکن است وضعیت گفتاری به شکل‌های مختلفی تغییر کند.»

نتیجه‌گیری هوش مصنوعی به دلم می‌نشیند و نفس راحتی می‌کشم که خدایا شکرت که 20 سال دیگر حرف زدن یادم نخواهد رفت. البته به این درازآرزویی خود هم می‌خندم که چقدر مطمئنم می‌توانم 20 سال دیگر زنده باشم.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *