سیمای مدیریت در سورۀ قلم

بسم الله الرحمن الرحیم

ردیف 66 و 67: فرمان نبردن از دروغ‌زنان و قسم خورنده‌ی فرومایه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان

ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ ﴿۱﴾ نون سوگند به قلم و آنچه مى ‏نويسند ( قلم۱)

مَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ ﴿۲﴾[كه] تو به لطف پروردگارت ديوانه نيستى (۲ قلم)

 وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ ﴿۳﴾ و بى‏ گمان تو را پاداشى بى‏ منت‏ خواهد بود (۳ قلم)

وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ ﴿۴﴾و راستى كه تو را خويى والاست (۴)

فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ ﴿۵﴾به زودى خواهى ديد و خواهند ديد (قلم ۵)

 بِأَيْيِكُمُ الْمَفْتُونُ ﴿۶﴾[كه] كدام يك از شما دستخوش جنونيد ( ۶ قلم)

 إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ﴿۷﴾ پروردگارت خود بهتر مى‏ داند چه كسى از راه او منحرف شده و [هم] او به راه يافتگان داناتر است (۷ قلم)

 فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ ﴿۸﴾پس از دروغزنان فرمان مبر (۸ قلم)

 وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ ﴿۹﴾دوست دارند كه نرمى كنى تا نرمى نمايند (۹ قلم)

وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَهِينٍ ﴿۱۰﴾و از هر قسم خورنده فرو مايه‏ اى فرمان مبر (قلم ۱۰)

 هَمَّازٍ مَشَّاءٍ بِنَمِيمٍ ﴿۱۱﴾[كه] عيبجوست و براى خبرچينى گام برمى دارد (قلم ۱۱)

 مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ ﴿۱۲﴾مانع خير متجاوز گناه پيشه (قلم ۱۲)

عُتُلٍّ بَعْدَ ذَلِكَ زَنِيمٍ ﴿۱۳﴾گستاخ [و] گذشته از آن زنازاده است (قلم ۱۳)

 أَنْ كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ ﴿۱۴﴾به صرف اينكه مالدار و پسردار است (قلم ۱۴)

إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۵﴾چون آيات ما بر او خوانده شود گويد افسانه ‏هاى پيشينيان است (قلم ۱۵)

سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ ﴿۱۶﴾ زودا كه بر بينى‏ اش داغ نهيم [و رسوايش كنيم] (قلم ۱۶)

 إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ ﴿۱۷﴾ ما آنان را همان گونه كه باغداران را آزموديم مورد آزمايش قرار داديم آنگاه كه سوگند خوردند كه صبح برخيزند و [ميوه] آن [باغ] را حتما بچينند (قلم ۱۷)

وَلَا يَسْتَثْنُونَ ﴿۱۸﴾و[لى] ان شاء الله نگفتند (قلم ۱۸)

 فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِنْ رَبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ ﴿۱۹﴾ پس در حالى كه آنان غنوده بودند بلايى از جانب پروردگارت بر آن [باغ] به گردش در آمد (قلم ۱۹)

 فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ ﴿۲۰﴾ و [باغ] آفت زده [و زمين باير] گرديد (قلم ۲۰)

 فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ ﴿۲۱﴾پس [باغداران] بامدادان يكديگر را صدا زدند (قلم ۲۱)

أَنِ اغْدُوا عَلَى حَرْثِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَارِمِينَ ﴿۲۲﴾ كه اگر ميوه مى‏چينيد بامدادان به سوى كشت‏ خويش رويد (قلم ۲۲)

 فَانْطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ ﴿۲۳﴾پس به راه افتادند و آهسته به هم مى گفتند (۲۳ قلم)

 أَنْ لَا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُمْ مِسْكِينٌ ﴿۲۴﴾كه امروز نبايد در باغ بينوايى بر شما در آيد (قلم ۲۴)

وَغَدَوْا عَلَى حَرْدٍ قَادِرِينَ ﴿۲۵﴾و صبحگاهان در حالى كه خود را بر منع [بينوايان] توانا مى‏ ديدند رفتند (۲۵ قلم)

فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ ﴿۲۶﴾و چون [باغ] را ديدند گفتند قطعا ما راه گم كرده‏ ايم (۲۶ قلم)

بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿۲۷﴾[نه] بلكه ما محروميم (۲۷ قلم)

قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ ﴿۲۸﴾ خردمندترينشان گفت آيا به شما نگفتم چرا خدا را به پاكى نمى‏ ستاييد (۲۸ قلم)

قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ ﴿۲۹﴾گفتند پروردگارا تو را به پاكى مى‏ ستاييم ما واقعا ستمگر بوديم (قلم ۲۹)

 فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ ﴿۳۰﴾پس بعضي‏شان رو به بعضى ديگر آوردند و همديگر را به نكوهش گرفتند (قلم ۳۰)

 قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ ﴿۳۱﴾گفتند اى واى بر ما كه سركش بوده‏ ايم (قلم ۳۱)

 عَسَى رَبُّنَا أَنْ يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِنْهَا إِنَّا إِلَى رَبِّنَا رَاغِبُونَ ﴿۳۲﴾اميد است كه پروردگار ما بهتر از آن را به ما عوض دهد زيرا ما به پروردگارمان مشتاقيم (قلم ۳۲)

كَذَلِكَ الْعَذَابُ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ﴿۳۳﴾ عذاب [دنيا] چنين است و عذاب آخرت اگر مى‏ دانستند قطعا بزرگتر خواهد بود (قلم ۳۳)

آیات با ترجمه‌ی فولادوند از سایت پارس قرآن

مطلب مرتبط:

سیمای مدیریت در سورۀ تغابن