مراقبت (Caring)
استادِ کارگاهِ تدبر در قرآنم پیشنهاد کرد با توجه به رشتهی کاریام که پرستاری بود و هست، بیایم در قرآن شِفا را بررسی کنم. 77 آیه شامل 6 آیه شفا دار را بررسی کردم. خود عدد 77 برایم شبیه دو دستی بود که شفای عزیزی را از درگاه ایزد منان میطلبید. قول احسن داشتن، سنگین نبودن گوش و تکرار بیشتر اسم رب (پرورش دهنده) نسبت به اسامی دیگر خداوند برایم جالب بود. شاید شفا در قرآن نشانگر این بود که آن مربوط به ارتباطات و روح و روان آدمی است و نه شفای بیماری جسمی.
اسم لاتین پرستارNurse از ریشهی nutrix، nutric و nutrire به معنی تغذیه آمده است. پس پرستاری به صورت «تأمین کردن غذا و نوشیدنی، تغذیه و پرورش دادن» ترجمه شده است. برایم جالب است که در فارسی پرستار اسم فاعل یا صفت فاعلی از پرستیدن در فارسی جدید و ریشهی پهلوی آن پرستیتن، پرستیشن به معنای پرستش است. پرستار در واژه نامهی گزیدههای زاداسپَرَم، به صورت پرستشگر به معنای نگهداری کننده و مشتق از پری + ستا به معنای دور کسی ایستادن آمده است. اینها را که میخوانم پرورشدهنده بودن رب و پرستاری توجهم را به خود جلب میکند.
بخش عمدهی کار پرستاری از طریق ارتباط درمانی انجام میگیرد که پرستار با بیمار و خانوادهی او برقرار میکند. خود ارتباط درمانی چند بخش میشود که مراقبت یا Caring یکی از بخشهای آن است. خود مراقبت، ارضاء نیازهای بیمار در یک رویکرد زمانمند تعریف میشود و شامل سه بخش میباشد که توضیح هر کدام یادداشت دیگری میطلبد:
Empathyهمدلی
Genuineness بیبدیل بودن
Unconditional positive regard توجه غیر شرطی مثبت
مطلب مرتبط:
بدون دیدگاه